Vrijdag 26-10-01 ben ik samen met mijn vriendin naar Zwitserland geweest. Nu zullen jullie denken van "wat moet een calibrarijder nu in Zwitserland?" Nou dat dacht ik ook toen ik erover nadacht voordat we daadwerkelijk op plaats van bestemming waren gekomen. Het verhaal gaat als volgt,

Na een bestuursvergadering gingen we even naar de auto's toe om te kijken hoe we een witte wijzerplaat in je auto kon monteren. Tijdens het bekijken ervan stootte ik per ongeluk tegen het zekeringskastje aan en ik dacht van, laten we eens kijken wat voor zekeringen erin zitten. Ik begon zo te kijken en zag een zekering voor lampen , knipperlicht, dashbord, 4x4 uh geen 4x4 zekering what the f?*k!. Nu flitste er vanalles voor mijn hoofd.

Ik had namelijk al zo'n vermoeden dat mijn 4x4 systeem niet zou kunnen werken omdat ik de laatste tijd toch al veel wielspin had en tijdens de sprint in assen bakte ik er ook al niks van omdat ik niet weg kon komen bij de start door wielspin. Toch bleef ik mijn oorkleppen dichthouden en denken van, het zal wel zo horen, maar niets bleek minder waar!!!!

Stiekem hoopte ik dat de zekering (de beroemde 19) eruit was gevallen en pakte een nieuwe, deed deze er in en ging een stukje rijden. Wat ik toen voelde en hoorde was niet te omschrijven. Ik accelereerde schakelde naar zijn 2 en trapte op de rem met een luide bonk en knallen kwam ik tot stilstand. Tijdens het remmen hoorde ik enorme bonken in de auto en de auto leek als het waren naar voren geduwd te worden. Verschrikt trok ik meteen de zekering eruit en reed samen met renee terug naar z'n woning.

Nou 1 ding was al duidelijk zekering 19 was er niet voor niets uitgehaald anders zou het 4x4 lampje wel branden, hu branden hij brandt helemaal niet. Bij het starten brand hij heel even maar gaat ook weer uit dus hij ziet dat het 4x4 systeem goed is. Mijn goede humeur voor de dag was plotseling omgewisseld in woede. Hoe kan mij dit nu overkomen, heb de auto goed na laten kijken bij de garage, naja goed?!?!?. Er was flink gerommeld aan de auto want alles leek goed te zijn maar dat was het niet, later hier meer over.

Tijdens mijn rit naar huis vanuit nijmegen begon ik al vanalles te bedenken wat ik nu zou moeten doen. Thuis aangekomen pakte ik de telefoon en belde een onderdelenbedrijf op, die hoorde al gauw aan mij dat het goed mis was en was bereid te helpen maar zei nadrukkelijk dat hij geen nieuwe onderdelen aan kon komen voor de verdeelbak. Toch een beetje teleurgesteld hing ik op en ging verder zoeken.

Om half 2 's nachts las ik op eenforum een bericht van een jongen die naar herferswil (Zwitserland)was geweest en een nieuwe verdeelbak mee teruggenomen had. Hij had alleen niet de webpagina erbij vermeld helaas. Ik kon haast niet slapen van ongeduld en ging 'sochtends voor mijn werk naar de pagina zoeken en kwam uit bij www.dorfbrunnen-garage.ch. Op deze pagina stond uitgelegd dat ze verdeelbakken konden reviseren en zelfs helemaal vernieuwen!!! Dat klonk zo goed in de oren dat ik 's avonds contact opnam met deze man.

Aan de andere kant van de lijn kreeg ik Walter Hürrlimann aan de lijn. Ik legde de situatie uit en hij begreep wat mijn probleem was. Hij nodigde mij uit om op vrijdag 26-10-01 naar Zwitserland te reizen om mijn probleem op te lossen. De afspraak was gemaakt, en nu maar wachten.

Vrijdag ochtend reed ik om half negen samen met mijn vriendin naar Zwitserland (Herferswil). We hadden een routebeschrijving uitgeprint van hun site en gingen op weg. Om half 5 kwamen we aan op plaats van bestemming. Daar werden we zeer gastvrij ontvangen en kregen meteen een rondleiding door zijn "fabriekje".Ze lieten ons het gastverblijf zien waar we alvast onze spullen neer konden leggen.Walter Hurrlimann nodigde ons uit om samen met hem uit te gaan eten, wat zeer goed bevallen was. Daar begon hij uit te leggen waneer en hoe zijn bedrijfje ontstaan was. Hij vertelde ons dat hij begon met het reviseren van de viscosekoppeling in 1994. Al gauw had opel ervan gehoord dat dit bedrijf de verdeelbakken konden reviseren, en nam contact op met Walter Hürrlimann. Hij werd uitgenodigd om naar Rüsselsheim te komen en een rondleiding te krijgen in hun fabriek waar ze de viscosekoppelingen (verdeelbakken) deden maken en testen. Daar kreeg hij uitleg hoe hij het beste de koppelingen en verdeelbakken kon testen en reviseren en werd ook opgeleid. Toen Rüsselsheim zag dat hij het goed kon werd er een verdrag getekend. Walter Hürrlimann kocht de testmachines van Rüsselsheim en tekende een verdrag dat Steyer (de onderdelen leverancier) aan niemand anders dan Walter Hürlimann onderdelen voor het reviseren en vernieuwen mag leveren. Het accoord was rond tussen Rüsselsheim Steyer en Walter Hürrlimann. Walter vertelde ons dat er verscheidene mensen een beetje boos waren op hem omdat hij geen onderdelen verkocht aan hun. Hij vertelde dat het niet rendabel is om onderdelen gaan te verkopen omdat hij een zeer grote investering heeft ondergaan voor de aanschaf van de testmachines en kennis te verkrijgen. Ook vertelde hij dat je de juiste machines moet hebben om de koppelingen te testen en dat heeft hij alleen omdat opel Rüsselsheim alles aan hem verkocht heeft. De markt voor de 4x4 systemen is al niet groot dus hebben ze (Rüsselsheim, Steyer en Walter Hürrlimann) besloten dat Walter zelf mag beslissen aan wie hij onderdelen wil verkopen en niet Steyer!!! Ik begon te begrijpen hoe het bedrijf onstaan was en het was erg interresant wat hij vertelde. Het eten was heerlijk en we reden terug naar ons gastverblijf. Daar aangekomen werden we nog uitgenodigd een een feestje bij te wonen van de zoon van Walter. Reto Hurrlimann was die dag jarig, het was nog heel gezellig geworden die avond!

De volgende ochtend gingen we ontbijten. Aan tafel kwamen we Reto Hurrlimann en z'n moeder tegen, al vlug kwam er nog een Fransman en 2 duitsers aan tafel zitten. Al vlug kwam ik erachter dat de 2 duitsers van eds-Motorsport waren. We hadden een goed gesprek en gingen toen kijken naar de revisie van mijn 4x4 bak. Bij mijn auto aangekomen, bleek al dat ze eraan begonnen waren want de verdeelbak zat er niet meer onder. Gulzig maakt ik nog wat foto's want overal zag ik onderdelen liggen van mijn auto liggen en maakte daar ook een foto van, maar waarom moeten ze dat allemaal er toch afhalen?!?!?!?!. Op de werkplaats aangekomen was Reto op zijn vrijdag bezig mijn verdeelbak uit elkaar aan het halen. Hij had hem eerst nog op de testbankgezet en daar gaf de koppeling een kracht van 113nm weer. Dus zo standaard als het maar kan. Maar ik begreep het niet, hoe kun je een verdeelbak testen en blijkt dat hij gewoon goed is. Reto vertelde mij dat het probleem niet in de verdeelbak zit maar electronisch of de wielen.

Omdat de verdeelbak toch al een heel eind versleten was besloot ik toch een nieuwe te laten maken. Eèntje die weer voor een lange tijd mee kon. Water had een koppeling liggen van 150 en van 200 nm. Ik mocht zelf kiezen en besloot die van 200 nm te pakken. Er was maar 1 maar. de Fransman wilde meteen naar huis en nam dus de 200nm koppeling mee, vond ik niet zo erg want dan kon ik precies zien hoe de verdeelbak gemaakt werd. Op de foto's hieronder kun je het proces zien!!!

Op de foto's hierboven word de vicosekoppeling op de testmachine van Rüsselsheim aangesloten. Je ziet op de rechtse foto een metalen pin op de koppeling steken, dat is de temperatuur meter, want dan kunnen ze precies het koppel bij elke temperatuurverandering zien en zo een vergeleiking maken met de weerstand ervan.

De test was goed verlopen. Op de foto hieronder zie je dat ze de drukzuiger aan het testen zijn. Er ontsnapte geen lucht en konden ook geen beschadigingen zien.De Drukzuiger werd weer gereinigd met speciale machines. De tandwielen in de verdeelbak werden vervangen door geheel nieuwe. Maar oude verdeelbak ging erniet meer onder, want ze hadden nog een nieuwe klaar liggen. Alles was bevestigt behalve de viscosekoppeling. Ze gingen mij in het kort uileggen hoe een viscosekoppeling werkt. In de koppeling zitten schijfjes (lammelen was het geloof ik kan dit iemand aan mij bevestigen). Tussen elk schijfje komt een ring te zitten. Op deze schijfjes komt een weerstand te zitten van een vloeistof. Voor de scheikundige onder ons (de naam viscose komt van viscociteit oftewel stroperigheid). Je kunt nu wel raden wat de vloeistof doet. Hoe dikker de vloeistof in de koppeling des te langer dat het duurt voordat de schijfjes minder weerstand krijgt want elke vloeistif verliest zijn stroperigheid als deze warmer word. Je begrijpt nu wel dat je een best dikke vloeistof moet hebben om een beter koppel te krijgen van je koppeling. Daar werd er bij mijn koppeling silliconen vloeistof gebruikt. De koppeling werd in elkaargezet en op de testbank gelegd. Hieronder zie je het eerst testuitslag. Op de foto is te zien de de lijn een beetje afbuigt. Dit was nog niet goed en Walter haalde er 2,6 gram vanaf zoals je op de foto kunt zien.

De Koppeling werd weer inelkaar gezet en werd weer opnieuw getest. Toen was het resulaat wel goed. Ik had nu een visocekoppeling met 218nm. Alles werd gemonteerd terug in de verdeelbak. Op de foto's hieronder kun je zien hoe dat gebeurt, maar eerst zie je de testuitslag van mijn sportverdeelbak!!!

Hierboven en onder zie je hoe de spullen vervangen worden en dat er nieuwe tandwielen etc voor in de plaats komen. Met een soort poulie trekker die ze zelf ontwikkeld hebben maakte ze de koppeling dicht!!!

Tijdens het monteren van de verdeelbak keek ik eens rond in de fabriek en zag een aantal tandwielen liggen (voor de aandrijving etc). Hieronder een aantal voorbeelden:

Op de linkse foto was het een handrembochtje (niet zo slim met een 4x4 maar goed) op de rechtse foto was de auto verlaagd. Reto vertelde mij dit allemaal terwijl hij samen met zijn vader de verdeelbak aan het maken was. Nu heb ik mijn auto ook verlaagd en vertelde dit tegen Reto. Hij vertelde dat hij er een oplossing voor had zodat mijn verdeelbak evenlang meegaat als een nietverlaagde calibra 4x4. Na even zoeken kwam hij terug met een setje extensie bussen voor de achteras. Ian (bestuurslid Calibra Team Nederland) had het nog met mij over gehad, want hij had op het engelse forum mensen ontmoet die ook hun calibra verlaagd hadden tot wel 10 centimeter zonder dat ze problemen hadden met hun 4x4 systeem. Hieronder op de foto zie je de extensiebussen. Deze bussen zorgen ervoor dat je assen weer recht onder de auto komt te staan. Het probleem komt al jaren voor bij de calibra. Als je deze bussen er niet op monteert, rijd je je 4x4 kapot en je slijtage (uitlijning) van je wielen "spoort" voor geen meter. Of te wel zeer hoge bandenslijtage en dat is ook slecht voor de 4x4 maar later hier meer over!!!!

Reto vertelde mij dat ik de bussen erop moest zetten als ik terug in Nederland was, want ze hadden hier niet de juiste apparaten voor het uitlijnen van een 4x4 systeem. Ik nam daar wel vrede mee want het kostte veel goedkoper als dat ik ze bij Mantzel moest gaan halen. De verdeelbak werd nog op een testmachine gezet om de ruis ervan te meten. Dit doen ze om te horen en zien op alles goed verloopt, want is de ruis hoog dan heb je ook meer slijtage of er zit iets niet goed!!!

Terwijl we over het probleem aan het napraten was, had Walter Hürrlimann de verdeelbak alweer onder de auto zitten. (Hij liet dit wel overigens over aan zijn andere zoon, deze had een testrit gemaakt en alles was ok, na ok, op het lampje na dan.<>

Reto ik en angèlle gingen een stukje rijden, contact aan, lampje na 1 seconde uit, naja we zien wel wat eraan mankeert. We gingen rijden en, bonk bonk bonk!!! Ik dacht echt van shit, wat nu weer. Reto reed terug en wist mij meteen te vertellen wat er aan de hand was en ook wat er aan de hand was met het lampje. Maar om er zeker van te zijn sloot hij de computer eerst aan op tech1. Dat is een apparaat om de motorcodes uit te lezen. Hij draaide het contact aan 4x4 ging en maar op de computer zij dat hij aanbleef, dat moest ook want zekering 19 hadden we er weer uitgehaald. Reto pakte een liniaal en begon de diameter te meten van mijn wielen voor en achter. Toen riep hij van, je bent opgelicht joh!!!!

Hij vertelde mij dat het lampje van het 4x4 systeem doorgekoppeld was aan het abs systeem lampje, dat moest wel want anders zou het 4x4 lampje wel moeten gaan branden. Ook vertelde hij mij dat het diameterverschil van mijn voor en achterwielen groter is dan 15mm en dat veroorzaakt het gebonk. Dit gebonk krijg je als de verdeelbak ontkoppeld. Het bonken komt door een krachtverschil van je aandrijving, omdat de diameter van mijn voorwiel groter was dan mijn achterwiel ontstaat er een wrijving op mijn verdeelbak, daardoor krijg je die bonken en als je ermee doorrijd , rijd je ook je 4x4 systeem aan gort. (als je voorwiel 1 x rond is geweest is je achterwiel bij wijze van spreken ander half x rond geweest). Het bonken kun je dus verhelpen door precies 4 dezelfde banden te kopen. dus mocht er 2 meer versleten zijn en is je verschil groter dan 15 mm, koop dan 4 nieuwe banden!!!!

Nu moest hij nog laten zien wat hij bedoelde. Hieronder zie je wat hij bedoelde:

Als je goed kijkt zie je dat rechtonder op de foto een bruine draad hangt, deze is van het 4x4 systeemlampje, links van de 2 rode verdeelkapjes zie je 2 draden zitten de 4x4susteem draad en de absdraad, deze zijn doorgekoppels ALLEBEI aan het abs systeem. Hieronder zie je hoe het eruit zou moeten zien. (Ben daar trouwens nogsteeds ontzettend boos hoe iemand mij zo heeft op kunnen lichten, als iemand weet hoe ik die gast aan moet pakken laat het me dan weten aub, ik heb die auto particulier gekocht dus het zal niet meevallen!!!!) Na een 15 minuten soldeerwerk was het eindelijk klaar. Kilometerteller terug op zijn plaats een testrit gemaakt en het 4x4 systeemlampje bleef nu banden al was zekering 19 eruit. Ik was ontzettend blij met het resultaat!!!

Dezelfde avond gingen we samen met eds motorsport en Reto en vriendin sandra uiteten in een echt zwitsers restaurant. Het was supergezellig en hebben natuurlijk ook adressen uitgewisseld met familie Hürrlimann en eds motorsport. Na het heerlijke eten gingen we nog een biertje drinken bij Reto. (Wat is het eten trouwens duur in zwitserland, maar we mochten niet betalen want dat hoorde erbij als je bleef slapen)

De volgende ochtend hadden we met z'n allen nog een lekker ontbijt, maar aan alles komt een eind en we moesten toch weer naar huis. We namen afscheid van familie Hürrlimann en eds motorsport, en bedankte ze voor een geweldig weekend!!!!

Ik hoop dat jullie iets leren van mijn ervaring in Zwitserland en dat je oplet bij de aanschaf van een 4x4 Calibra, oplichters kunnen heel ver gaan!!!!

>Thuis aangekomen liet ik voltrost de foto's zien, maar ze vroegen meteen van "en is het nu gemaakt". Mijn antwoord was domweg NEE. Ik moest eerst nog een adres vinden voor ze de bussen op de achteras van mijn Calibra konden monteren en uitlijnen.

Ik ging zo rondkijken en bellen om te kijken of er mensen ervaring ermee hadden. Stom verbaast hoorde ik dat er veel mensen nog nooit van die bussen gemonteerd hadden en zelfs niet de moeite namen om ernaar te kijken. Toen kwam ik uit bij Siba Autobanden. Hij wist van het probleem af, want ik had al uitvoerig met hem gesproken over de telefoon over de bussen. Ik liet hem de bussen zien en zei van, "das mooi spul". Ik vertelde hem dat ik het had gekocht in Zwitserland en dat ze daar zeiden dat ze het in Nederland op konden monteren. De monteur keek ernaar en las de handleiding door en zei van, Ja dat kunnen we maken. Nu moest ik nog velgen uit gaan zoeken, want nu ik toch 4 nieuwe banden moest hebben en ik toch al in m'n achterhoofd had om velgen van de zomer gaan te kopen, kocht ik een set velgen van ATP. De afspraak was gemaakt.

Vrijdag was het zover, ik kon de auto op gaan halen. Een dag van tevoren kon ik haast nog niet bewegen door een lastige nekblesurre en toch ging ik knarsetandend mee naar Siba. Daar aangekomen zag ik de Calibra al staan. Het viel mij meteen op dat mijn achteras nuRECHT onder de auto stond want ze staken nu een stuk verder naar buiten. Binnen aangekomen vertelde de monteur dat alles goed verlopen was. Het monteren ging goed en het afstellen ging goed, want ze zaten bij het uitlijnen ruim binnen de richtlijnen van een standaard 4x4 systeem. Dat was dus weer een opluchting.

Ik betaalde de rekening en ging vlug naar mijn auto toe. Daar aangekomen trok ik meteen de zekeringkast open en duwde zekering 19 er terug in. Ik startte de motor en……….Yes hij bleef uit. Ik reed achteruit en wilde net aan gaan rijden entoen ploep, het 4x4 systeemlampje ging weer aan. Sh*tz**i, heb nu een smak geld uitgegeven aan m'n auto en nu springt het 4x4 lampje weer aan.

Ontzettend teleurgesteld reed ik naar huis om het te vertellen. Thuis aangekomen ging ik meteen naar de telefoon om Reto Hürrlimann te bellen, want misschien moest ik nog iets doen, je weet maar nooit. Ik kon hem niet te pakken krijgen en zetten een bericht op het Duitse probleem forum. Na een uur wachtten had hij geantwoord. Hij vertelde mij dat het te maken had met mijn remsysteem, want telkens als ik op de rem ging en na 10 seconde ging het lampje van het 4x4 systeem weer branden. Nu had ik wel een kapotte achterlicht, maar ik vind dat dat er niks mee te maken kon hebben of toch wel. In zijn bericht vroeg hij me op mijn achterlicht het niet deed. Want de sensor van het achterlicht staat in combinatie met het 4x4 systeem. Ziet het 4x4 systeem dat mijn remmen/lichten achter zijn uitgevallen dan blokkeert hij automatisch het 4x4 systeem.

Toen het weekend was kon ik nog vlug wat tijd vrijmaken om mijn achterlicht te maken. Wat bleek nu, mijn achterlicht maakte niet goed massa. Daardoor kreeg ik foutmeldingen, ik maakte de massapunten van de lampjes achter schoon en tadaaaaaaa, sindsdien werkt mijn 4x4 systeem weer voor 200%.

Ik hoop nu een tijdje geen problemen meer te hebben, want ik heb al een vermogen in die auto gestoken, maar nu weet ik in ieder geval dat mijn 4x4 systeem er weer heel wat jaartjes op vollen toeren kan draaien. Het is alleen jammer dat ik bij de motorshow in Essen geen uitbouwset meer kon veroorloven, omdat de uitbouwset nu in de verdeelbak zit!!!!

Met vriendelijke groet,

auteur: Armand van den Akker